Ubud, 3 & 4 januari 2020

Vrijdag 3 januari 2020

Na onze dagbesteding van gisteren aan de Bali-Zoo is het vandaag een dagje om het rustig aan te doen. Eigenlijk wil Diyan nog een keer terug naar een eerdere wandeling om dan de andere kant van het pad op te lopen. Het is niet vreselijk warm dus met een beetje mazzel zien we ook een een vulkaan liggen. Drinken mee, fototoestel en camera mee en op pad dan maar.

Binnen 15 minuutjes staan we al op de kruising van de eerdere wandeling richting Ubud maar nu gaan we dus de andere kant op wandelen. Bijna geen bomen aan de overzijde en dus zicht op een vulkaan …. of eigenlijk een hele rij vulkanen. Het zijn de vulkanen rondom het Beratan-meer waarbij de hoogste vulkaan Batukaru 2271 meter hoog is. Het pad is zeer goed begaanbaar en we lopen door een dorpje. Aan het eind van het pad lopen we nog een klein stukje rechtdoor om te zien of we nog een beter zicht kunnen krijgen. We gaan een doodlopend pad in maar het zicht wordt niet beter. Als we teruglopen worden we verrast door een wandelende tak in het hoge gras.

We lopen terug naar de weg en gaan rechts af om de doorgaande weg te vervolgen. Bij een brug loopt er een pad in misschien wel de richting van Frannies Home. Even kijken op google-maps waar we zijn. ( ik heb een kaart van de omgeving in google-maps gedownload en kan nu zonder kosten de kaart bekijken en zien waar we zijn ) We besluiten om het pad door het oerwoud te volgen. Op een kruising wordt er getwijfeld en kies ik een pad. De lianen hangen over het pad dus ik ga steeds meer twijfelen. We gaan de bocht om … een hek van een huis. "Papaaaaa, je stuurt ons verkeerd" Dus terug tussen de lianen door, het andere pad op. Weer een bocht en ….. we zijn bij de brug van onze eerdere wandeling. Nog 10 minuutjes en we zijn weer terug bij Frannies Home en het zwembad.

Zaterdag 4 januari 2020

De laatste dag in Frannies Home. Eigenlijk willen we niets maar een klein stukje lopen zijn we allemaal wel voor te vinden. We besluiten om langs de doorgaande weg verder omhoog te lopen. Hopelijk komt er een uitzichtpunt om de vulkaan Agung te zien liggen. Het is niet een superdrukke weg maar wel smal op sommige delen. Brommers staan geparkeerd, honden lopen los en toeristen op e-bikes of scooters passeren ons. Onderweg komen we twee redelijk grote tempels tegen en met gepaste kleding zou je deze kunnen betreden. Wij kijken wel vanachter het hek naar de mooi beschilderde deuren en tempeltjes. Diverse sawa's worden gepasseerd maar er komt geen uitzichtpunt. De jongens worden het een beetje zat dus lopen we terug naar beneden. Onderweg halen we nog wat in een plaatselijk supermarkt. Hier worden we verrast door een goed Engels sprekende verkoopster die gelijk helemaal weg is van onze jongetjes. Uiteraard wordt ook Atini weer uitgehoord. We nemen afscheid en lopen terug naar Frannies Home.

We staan onderaan de trap bij Frannies Home en zijn één paadje nog niet ingegaan. Het is doodlopend maar je weet nooit wat je tegenkomt. We lopen het pad af , passeren een huis en komen bij één van de mooiste sawa's die we tegen zijn gekomen afgelopen dagen …. Gewoon beneden bij onze villa dus. Foto's maken en een stukje film. Dan terug naar de villa en weer heerlijk in het zwembad. Morgen vliegen we naar Java, het geboorteland van Atini. Benieuwd wat ons dat gaat brengen.

Ubud, 1 & 2 janauri 2020

woensdag 1 januari 2020

De nacht was toch korter dan verwacht. Ondanks de muziek van het jeugdhonk gingen we toch rond 1.00 naar bed. Helaas waren we toch weer wakker rond 7.30. De hele dag daarom maar door gebracht bij het zwembad of achter de laptop/tablet. Dit was de eerste echt zware regendag sinds we in Ubud zitten. Eind van de middag werd het droger en werd er nog even gezwommen. Als het afkoelt neemt ook de bewolking af en voor het eerst hadden we een mooi uitzicht op de vulkaan Agung. Verder nog een zeer mooie regenboog.

donderdag 2 januari 2020

Vandaag een bezoek gebracht aan Bali Zoo. Toegangsprijs Rp. 1.350.000 ( ongeveer € 90,= voor 2 volwassen en 2 kinderen ) Niet super goedkoop maar wel heel leuk om te doen. En neem voor kinderen zwemkleding mee want vlakbij de uitgang is er een zwem-speeltuin. Eerst doe je een wandeling, daarna met een open bus een toertje en stap je uit aan de andere zijde van het park. Hier kan je ook weer rondlopen met een letterlijk hoogtepunt: een uitkijktoren met glazen loopbrug … Op de terugweg kom je dus het zwemparkje tegen. Hier verhuren ze ook een "bale-bale" ( zitpaviljoen met dak ) voor rp 65.000 per uur inclusief handdoek.

Rond 16.00 werden we opgehaald maar door grote drukte in Ubud waren we pas rond 17.45 bij de villa. En het toenemende verkeer is toch echt wel zorgwekkend.... Eerst dus weer een duik in het zwembad, wat een luxe , daarna avondeten en lekker relaxed de avond doorbrengen. Eindelijk de boomkikker kunnen fotografen ( 's avonds pas actief ) evenals de gekko die zowaar een keer zijn donkere hoekje verliet. Het hoogte punt had Atini. Ze dacht dat er een vleermuis in de boom vóór het balkon zat, dus mobiele telefoon erbij …. kijken … verbazing … het was dus een uiltje … op nog geen 2 meter in het pikkedonker...

Morgen en overmorgen staan in het teken van wandelen. Eens zien wat dat oplevert aan mooie foto's en film.

Oudejaarsdag 2019

Dinsdag 31 december 2019

Vandaag zijn we op bezoek geweest bij mama-Kris & Pieter welke hun 2e huis hebben in Dalung. Het ligt op slecht 25 km maar we zijn bijna 1,5 uur onderweg. Het huis wordt ook bewoond door haar broer & schoonzus, neef & vrouw en hun twee dochters. Het huis is te klein om ons ook te herbergen dus daarom zitten wij in Frannies Home. Heel eerlijk ben ik ook blij dat we voor deze laatste gekozen hebben , alleen al vanwege het zwembad want het is zeer warm en drukkend. Tijdens ons bezoek mogen we genieten van één van de vele moeson-regenbuien …. het spoelt alles schoon. Op de terugweg rijden we langs de Bintang-supermarkt voor de inkopen voor oudejaarsavond inclusief een bak verpakt roomijs. Als we bij onze villa aankomen dan is bij het jeugdhonk de muziek al begonnen ….. een "pasar-malam / tong-tong"-gevoel kom er naar boven. Het zelfde soort muziek alleen dan gratis en vanaf balkon te volgen. Als het deze muziek gaat zijn de komende avond en nacht dan hebben we een heerlijk oud & nieuw.....

Ubud, 28,29 & 30 december 2019

Zaterdag 28 december 2019

Ook vandaag besluiten we om Ubud te bezoeken en laten ons wederom afzetten door onze privé-chauffeur. We wandelen vanaf het Ubud Palace richting Monkey Forest om de Coco-supermarkt te bezoeken. Hier waren wij al geweest op onze allereerste dag voor een paar kleine boodschappen. Heel fijne supermarkt. Zelfs Nutella staat in het vak. We bezoeken Monkey Forest niet omdat Matis loslopende dieren niet zo prettig vind. Wel een leuke wandeling langs het oerwoud. Als we de supermarkt hebben bezocht lopen we via de andere kant weer terug richting het centrum. We lunchen voor de 2e keer bij Union en laten ons ophalen bij Ubud Palace.

Zondag 29 december 2019

Vandaag voor het eerst de sawa's achter onze villa's bezocht. Hier een klein stukje gewandeld om te eindigen op een kleine desa. Het valt mij op hoe vaak Atini wordt aangesproken door wildvreemde mensen. Ze wordt dus wel herkent als Indonesiër.... Terug bij de villa wacht ons het zwembad.

Maandag 30 december 2019

Volgens google-maps moet het mogelijk zijn om vanaf Frannies Home de mooie wandeling tussen de sawa's te maken. Dus klaarmaken voor vertrek en gaan. Heel belangrijk bij 30+ is drinken. Ook al zullen we vele warung's ( mini-winkeltjes ) tegen komen. Het eerste stukje is het zelfde als onze wandeling van gisteren. Bij de kruising die doodloopt op een desa gaan wij linksaf , lopen een stukje en komen bij een brug aan onze linkerhand. Wij steken deze over en komen ná een korte klim bij de sawa's uit. Een betonnen pad maakt het wandelen een stuk aangenamer want het is stiekum toch ongeveer 3,5 km naar Ubud in afdaling.

Wij zijn niet alleen op dit pad: wandelende toeristen, toeristen op scooters, op mountain-bikes en allemaal op een pad van ongeveer 50 cm breed. Oftewel regelmatig op het randje van de sawa's staan. Veel filmen en fotograferen onderweg want het ene uitzicht is nog mooier dan het andere. Ondanks de bewolking komen ook een paar vulkanen in zicht in de richting van Gunung Bratan. Ook hier weer veel aanspraak …. Onderweg lunchen we bij Café Pomegranate met een mooi uitzicht over de sawa's en een heerlijke verse pizza … Tja , even iets anders dan rijst. Bij het verlaten van onze lunchstek moeten we een beslissing nemen: doorlopen naar Ubud en terug met een taxi of teruglopen ongeveer een uur ...

We besluiten om door te lopen naar Ubud en worden regelmatig verrast door een mooi uitzicht. Onze wandeltocht eindigt in één van de drukke hoofdstraten. We lopen in de richting van het Ubud Palace in de hoop daar een taxi te vinden. Helaas voor ons staat het verkeer muurvast en besluiten we om langs de hoofdweg terug te lopen naar Frannies home, dus nogmaals 3,5 km. Atini neemt Matis een deel op haar schouders en uiteindelijk komen we terug bij de villa. Ik kijk op de klok; we vertrokken rond 9.00 en het is nu 15.30, dus meer dan 6 uur onderweg en zo'n 8 km in totaal gelopen met 2 jongetjes.... Dat is een duik in het zwembad wel waard.

Morgen gaan we naar Dalung , het huis van onze vrienden: mama-Kris en Pieter en familie van mama-Kris. Oudejaarsavond zullen wij vieren in onze eigen villa maar zijn wel gewaarschuwd voor de geluidsoverlast van het jeugdhonk naast de villa. Ach dan luisteren we gewoon de Top 2000 en slapen we in de verst gelegen slaapkamer.

Ubud, 26 & 27 december 2019

Donderdag 26 december 2019

Na een redelijke eerste nacht worden we wakker met ontbijt. Eigenlijk hadden we al besloten om de 1e dag niets te ondernemen maar aangezien er helemaal niets is aan versnaperingen besluiten we toch om naar Ubud te gaan. Onze chauffeur bied aan om ons te brengen maar, eigenwijs al we zijn, willen we alleen maar opgehaald worden in Ubud. Vanuit onze verblijf loopt er een betonnen pad omhoog richting de sawa's dus dat is een makkelijk begin. Bij de sawa's waait het ook lekker dus dit gaan we makkelijk redden. De wandeling is ongeveer 3 km, dus een uurtje moet wel lukken..... totdat het betonnen pad ophoud. Daar staan we dan tussen de sawa's. Gaan we terug ? "maar we zijn al zeker 30 minuten aan het lopen..., tja" We worden aangesproken door een vriendelijke dame die ons de route tussen de sawa's wijst en gelijk maar wat banaantjes verkoopt. We vervolgen de "paadjes" en vragen nogmaals de goede weg bij één van de vele resorts die her en der verspreid liggen tussen de sawa's. We worden naar een trappetje gestuurd en als we daar naar beneden gaan lopen we gelijk tussen de tropische bomen. Het is een makkelijk pad met aan de ene kant een kanaaltje waarin het water wordt aangevoerd voor de sawa's en de andere kant een riviertje ongeveer 20 meter beneden ons. Maar dan wordt het pad smaller en is de grond weggespoeld aan de kant van de rivier. Het enige wat nu nog overblijft is een betonnen richel van 20 cm breed en het ravijn aan de kant van de rivier. De richel is ongeveer 10 meter lang... ik geef Matis een hand en voetje voor voetje vervolgen we onze weg. We overleven het allemaal. Ook komen we omgevallen bomen tegen waar we overheen moeten klimmen. Niet veel later wordt het weer een betonnen pad en komen we aan in het drukke Ubud. We gaan we op zoek naar een supermarkt en tussendoor een pinmachine ( ATM ) Als we klaar zijn dan sturen we een appje aan onze chauffeur om ons op te laten halen.

Terug bij de villa wacht ons een heerlijk zwembad ….. een heerlijk avondmaal …. en een betere nachtrust ….

Vrijdag 27 december 2019

Een veel beter nachtrust maakt dat we vandaag weer naar Ubud gaan voor een stadswandeling. Nu kiezen we er wel voor om gebracht te worden. Het is maar 10 minuutjes berg af met de auto. In Ubud lopen we een rondje via de plaatselijke toeristenmarkt, lunchen we bij UnionUbud en winkelen we bij Delta Dewata, de plaatselijke grote supermarkt voor de eigen bevolking. Geen toeristen hier, wel leuke prijzen. Het spoelt van de regen maar toch blijft het warm buiten. Rond 14.00 worden we weer opgehaald door onze chauffeur met een doos én tas vol boodschappen én speelgoed van kermis-kwaliteit maar spotgoedkoop en jongetjes weer blij.

Het eerste bankafschrift is ook binnen en voor 2.000.000 ruphias betaal ik € 133,= inclusief € 2,25 kosten en € 1,42 opslag. Een fles Chardonay bij de Coco-supermarkt kost 219.000 rph ( € 14,= ), pakje Camel 20.000 rph ( € 1,30 ), flesje Bintang 33 cl 18.650 rph ( € 1,20 ) Denk dat we wel rond gaan komen in Indonesië …..

Bij terugkomst weer heerlijk in het zwembad. Eigenlijk onmisbaar in dit seizoen.

Leuke weetjes m.b.t. ons verblijf: elke ochtend koffie/thee, een sandwich met ei of pannekoek en vers fruit. 's Avonds 3-gangen met soep vooraf, rijst/bami , groenten, vlees of vis en altijd een smoothie van vers fruit. Ook wordt de villa elke ochtend schoongemaakt en de bedden opgemaakt. Zeer goede wifi in de villa, heel prettig voor de tablets van de boys en tablets van papa en mama.

Het vertrek, de reis en aankomst 24 & 25 december 2019

Het is 24 december 2019 en de wekker gaat om 3.30. De taxi is besteld voor 4.30 zodat we zeker om 5.30 op Schiphol zullen zijn. Iedereen is op tijd het bed uit, we eten iets en ruimen de laatste spullen op. De taxi van Almere Schiphol Taxi is ruim op tijd en wij zijn ook al klaar dus inladen en gaan. Zodoende staan we om 5.00 al op Schiphol en zijn we niet alleen op het vliegveld ….. wat is het ongelofelijk druk. We zoeken een plaatsje om te wachten op ons gezelschap, mama-Kris & Pieter. Mooi op tijd zijn ze er ook en lopen we naar vertrekhal 1A. Daar sluiten we aan voor onze instapkaart en voor het afgeven van onze koffers. Dan door de zeer drukke security en naar gate 13B. Aangezien we in het Schengen-gebied blijven kunnen onze paspoorten worden opgeborgen.

We vliegen eerst met de LH1003 naar Frankfurt een met Airbus A320 van Lufthansa. Ik heb bij het inchecken online gelijk onze plaatsen gereserveerd zodat we in ieder geval goed uitzicht hebben. Diyan & Matis zaten bij het raam en alles gaat goed tot we opstijgen want dan blijkt Diyan toch last te hebben van "vliegziekte".Ik heb wel pilletjes bij me maar dat heeft geen zin meer op een vlucht van goed een uur. Het is ook nog een onrustige vlucht met veel turbulentie. Aangekomen op Frankfurt gaan we op zoek naar onze overstap van Singapore Airlines de SQ25 met een Airbus A380. Het is een zeer grote luchthaven waar het ook erg druk is. Om bij onze gate B46 te komen moeten we ook onder de grond waar rolbanen zijn in een tunnel. Het instappen begint wat later maar omdat we met kinderen reizen krijgen wij voorrang. Het toestel zit helemaal vol maar toch voelt het niet als "haringen in een tonnetje". De vlucht gaat voorspoedig maar het pilletje Primatour mist zijn uitwerking en Diyan wordt helaas misselijk. De jongens kunnen gelukkig nog redelijk wat slapen. We vliegen de nacht in en het wordt heeeeel rustig in het vliegtuig. De aankomst en overstap in de zeer vroege ochtend op Singapore gaan ook voorspoedig. En we hebben genoeg tijd om even rond te wandelen op dit zeer grote vliegveld. Onder andere een bezoekje aan de Orchideëntuin en Sunflowertuin doen we gewoon want we lopen er toch langs. We stappen over op de SQ 942 met een nieuwe Boeing 787 en vertrekken naar de luchthaven van Bali.

Op Bali worden de passagiers verwelkomt door een kerstgroep met muziek en een presentje en komen we in de tropische hitte terecht. De jongens doen hun shirt met lange mouwen uit zodat ze in hun hemd kunnen lopen. Paspoort controle wordt gepasseerd en omdat we korter dan 30 dagen verblijven hoeft er geen visum te worden aangevraagd. Op de koffers moeten we nog redelijk lang wachten maar uiteindelijk hebben we ze alle 2. Buiten gekomen worden we ontvangen door Wiwied, zijn vrouw Vera en hun dochters. Bij de hekken staat een lange rij met chauffeurs met naambordjes voor de passagiers die zij zullen meenemen. Onze naam staat er niet tussen. Vervelend maar Wiwied komt gelijk met de oplossing; we bellen met de chauffeur. Hij blijkt in de file te staan, een veelvoorkomend groot probleem op Bali. Onze chauffeur arriveert, de koffers en handbagage geladen en we gaan naar Ubud.

Onderweg wederom veel verkeer. En rond 14.00 komen we aan bij Frannies Home. We brengen de koffers en handbagage naar binnen, zetten de koffers open en kleden ons om voor een sprong in het zwembad want de temperatuur is +30 graden buiten. Er dreigen wel onweersbuien en als we aan de eettafel zitten begint het inderdaad te regenen. Tussendoor worden de koffers uitgepakt en door het slaaptekort liggen we allemaal om 20.30, plaatselijke tijd in bed.

Voor ons een belangrijke conclusie is dat deze reis met kinderen , op de manier zoals we nu vliegen, te lang duurt. We stapten om 3.30 uit bed en zijn om 14.00 volgende dag op bestemming. Een reis met een werkelijke tijdsduur van 27 uur en 20 minuten inclusief het opstaan, het overstappen én autoreis naar Ubud. De terugreis zal aanzienlijk korter zijn in verband met maar één korte overstap.

De villa waar we verblijven is heerlijk met een privé zwembad en zeer grote schone kamers en bedden. Ook heeft de villa diverse huisdieren die uitstekend vliegen, muggen en mieren eten. Met name de Gekko is er gek op maar je schrikt je wel wezenloos als ie op 20 cm naast je op de muur zit als je gaat plassen in de nacht..... We zullen nog wel een aantal boodschappen moeten halen want er is niets om te snoepen of drinken met uitzondering van water uit fles. Villa is op verschilende niveau's gelegen en heeft dus veel trapjes en trappen. Doordat we wat hoger gelegen zijn is het ook iets aangenamer dan in Ubud zelf. Uitmuntend is de verzorging van eten, zowel het avondeten als ontbijt waren voortreffelijk. Vanmiddag gaan we even heen en weer naar een supermarkt in Ubud voor de nodige versnapperingen.

Even tot zover vanuit een zonnig, met dreigende regenbuien, Ubud op Bali. Ik ga ook even van het zwembad gebruik maken.

Knuffels van ons.

De dag voor vertrek naar Indonesië

Hallo allemaal,

Het is maandagmiddag en alles is eigenlijk wel ingepakt. Het belangrijkste: vliegdocumenten, paspoorten en geld liggen binnen handbereik. Het valt mij eigenlijk heel erg mee wat er mee gaat aan bagage. Voor 2 volwassenen en 2 kinderen hebben we nu één supervolle grote koffer, 3x kleine koffer voor handbagage, een fototas, een laptoptas én een beautycase. Heel eerlijk; er gaat ook een lege koffer mee want net als bij de vorige keren komt er méér terug naar Nederland. Op de bank zitten nu een zenuwachtige mama en twee stuiterende kinderen..... Nog minder dan 12 uur en dan staan we op Schiphol voor , misschien wel , dé reis van ons leven samen.

Thuis heb ik al ingecheckt wat inhoud dat we op Schiphol alleen onze bagage moeten afgeven én onze boardingpas in bezit krijgen. Daarna door de security en rustig naar de gate lopen. Op Frankfurt hebben we ook alle tijd om over te stappen , net als op Singapore. De volgende up-date zal hoogstwaarschijnlijk 1e kerstdag worden. Daarom wensen we bij deze iedereen alvast fijne kerstdagen en bedankt voor de wenskaarten.

Knuffels,

Edward , Atini, Diyan & Matis

Laatste week voor de grote reis

Gisteren, vrijdag 13 december 2019, even naar Schiphol geweest om te kijken waar we in moeten checken. Dat is dus nog een aardig stukje lopen op Schiphol, helemaal naar vertrekhal 1A. Wel fijn om dat alvast te weten. Diyan en Matis beginnen het nu wel door te krijgen dat het iets serieus is zo'n verre reis. Nog even op het promenade-terras geweest om vliegtuigen te kijken en het geluk dat "ons" vliegtuig van Lufthansa voorbij reed. Ook de Airbus A380 kwam heel toevallig voorbij , het toestel waarmee wij vanaf Frankfurt doorvliegen naar Singapore.

Voor mensen die zich afvragen waarom wij niet rechtstreeks vanaf Amsterdam naar Indonesië vliegen zal ik het even toelichten. We wilde sowieso met Singapore Airlines maar ook heel graag met het grootste vliegtuig ter wereld de Airbus A380 zolang het nog in dienst is. De enige optie's zijn dan via London of Frankfurt. London viel af vanwege de prijs en langere reistijd dus Frankfurt bleef over. Terug vliegen we wel rechtstreeks, met overstap op Singapore.

Net als de vorige verre reizen leggen wij één koffer geopend klaar in de kamer waarin we tussendoor spullen kunnen verzamelen om het risico te verkleinen dat we toch iets vergeten , ook al kun je bijna alles kopen. Zeer belangrijk zijn bijvoorbeeld de zwembandjes voor Matis want die vind je niet zomaar. Of de leesbril van Edward …. onmisbaar. Wat kleding betreft zullen we veel nieuw in Indonesië kopen.

Wat betreft onze vaccinaties hoefden Edward en Atini maar één herhaal prikje te halen, de DTP. Diyan en Matis kregen tegen Hepatitis A en op advies ook tegen hondsdolheid. ( veel loslopende honden in Indonesië ) We nemen wel een EHBO setje mee ivm onze soms wilde jongetjes.

Nou tot zover eventjes, volgende week nog een keer een update en daarna vliegen.